Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛOY

Οι πολιτικές επιλογές που ακολούθησαν τα δύο μεγάλα κόμματα όλα αυτά τα χρόνια, δανειζόμενα ασύστολα υπέρογκα κονδύλια, βύθισαν τη χώρα στα χρέη.Τα χρήματα αυτά, αντί να διοχετευθούν στην οικονομική ανύψωση της χώρας,προς όφελος της ανάπτυξης, της παραγωγικότητας και της καινοτομίας,αναλίσκονταν αποκλειστικά σε πελατειακές σχέσεις, σε μίζες και σκάνδαλα.

Αποτέλεσμα αυτών ήταν ο παράνομος πλουτισμός μιας διαπλεκόμενης πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, ντόπιας και ξένης. Έτσι η χώρα παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων ,παραδίδοντας με μια μόνο υπογραφή την Εθνική μας Κυριαρχία και ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.

Τούτη την ώρα, εξαιτίας των αδίστακτων επιλογών της κυβέρνησης-Τρόικας-πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, ξένου και ντόπιου, η χώρα βυθίζεται συνεχώς στην άβυσσο και στον εθνικό ξεπεσμό.Το νέο πρόγραμμα κατεδάφισης εντάσσεται σ'ένα νέο,αποικιοκρατικού τύπου,Μνημόνιο, που επιβάλλεται στη δοτή ελληνική κυβέρνηση σαν όρος προκειμένου η Τρόικα να χορηγήσει πρόσθετη χρηματοδότηση (αφού το πρώτο Μνημόνιο απέτυχε πανηγυρικά σε όλους τους τομείς).

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα, όλοι οι πραγματικά προοδευτικοί πολίτες, οι ελεύθερες δυνάμεις αυτού του τόπου καθώς και ο πνευματικός κόσμος της χώρας, να κηρύξουν παλλαϊκό ξεσηκωμό και ενάντια στους αδίστακτους τραπεζίτες, καθώς και στους ποικιλώνυμους εγχώριους συνεργάτες τους.

Η τύχη του αύριο αυτής της χώρας βρίσκεται στα χέρια των νέων – νέων που, δυστυχώς πολλοί απ' αυτούς ως τώρα, παραμένουν αλυσοδεμένοι με τα δεσμά της αδράνειας, της απάθειας, του ατομικισμού. Φανταστείτε αυτούς τους νέους με καρδιές πυρπολημένες από ζέση για ελευθερία και φορείς μιας παιδείας που συνοψίζεται στη ρήση του Αισχύλου: «Θάρσει! Λέγων τ' αληθές ου σφαλεί ποτέ». Αυτοί οι νέοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια «δύναμη της φύσης» ενάντια σε ό,τι σαθρό, σάπιο και ετοιμόρροπο τους περιβάλλει.

Τα δύο μεγάλα κόμματα, "ιερά τέρατα"-προστάτες αυτής της πολύπαθης ουτοπίας της δημοκρατίας και της ελευθερίας που διακαώς ευαγγελίζονται, έριξαν τις μάσκες αποκαλύπτοντας το πραγματικό τους πρόσωπο της δικτατορίας του ευρώ .Απεμπολώντας κάθε ψήγμα εθνικής αξιοπρέπειας, αναδείχτηκαν καταφανώς θιασώτες της μυστικής διπλωματίας, της αναξιοπιστίας των πολιτικών τους θέσεων και υπηρέτες των μεγάλων αφεντικών τους.

Είναι προφανές ότι η άρχουσα τάξη και οι εγχώριοι παρατρεχάμενοί της δεν αρκούνται απλώς στο να μας επιβάλουν την πραγματικότητά τους, αλλά αποσκοπούν στο να γαλουχήσουν και να «επανεκπαιδεύσουν» (όπως έλεγαν παλαιότερα, σκοτεινά καθεστώτα) τις επόμενες γενιές με αυτή τη διαστρεβλωμένη πραγματικότητά τους, ώστε η κυριαρχία τους να εδραιωθεί σε συμπαγείς βάσεις.

Έτσι, λοιπόν, εδώ εκποιείται η χώρα. Υποθηκεύεται η χώρα. Και αν λάβουμε υπ' όψιν μας ότι τον κίνδυνο να πάει η Ελλάδα σε μια ανεξέλεγκτη πτώχευση με αυτά τα οποία ακολουθουν οι αντιεθνικες πολιτικες της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, καταλαβαίνετε τι θα προκύψει.

ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΤΟΙΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ

Αβίαστα προκύπτουν συμπεράσματα από αυτή τη δανειακή σύμβαση ότι εδώ η Ελλάδα δένεται χειροπόδαρα, μετατρέπεται σε αποικία και μπανανία, γίνεται μια χώρα η οποία δεν έχει ίχνος αυτοτέλειας και κυριαρχίας, είναι παραδομένη και αυτή η παράδοση μόνο σε ήττα στρατιωτική γίνεται, μόνο αν έχει ηττηθεί η χώρα στρατιωτικά. Σε ειρηνική περίοδο να προχωρήσει μια Κυβέρνηση εθελοντικά σε τέτοια εκχώρηση, ξεπούλημα κυριολεκτικά εθνικής κυριαρχίας και εθνικού μέλλοντος δεν έχει ξανασυμβεί. Εγώ τουλάχιστον δεν ξέρω τέτοιο ιστορικό προηγούμενο».

Αυτή την ώρα η Αριστερά μπορεί να ξαναγειωθεί με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, να αντιπροσωπεύσει υπαρκτές μεγάλες κοινωνικές δυνάμεις και να ξαναεκφράσει γνήσιες, επίκαιρες, πιεστικές και υπερεπείγουσες κοινωνικές ανάγκες στην προοπτική της εθνικής αναγέννησης και της προοδευτικής και σοσιαλιστικής απελευθέρωσης

Είναι πλέον απαραίτητο όσο ποτέ για την ίδια την επιβίωση των εργαζομένων να ενισχυθούν οι αγώνες του λαού και να τιμωρηθούν στις εκλογές οι πολιτικές δυνάμεις Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, που προωθούν τις μνημονιακές βαθύτατα ταξικές πολιτικές της κατεδάφισης των μισθών και των εργασιακών σχέσεων

Ηρθε η ώρα της εξέγερσης στην κάλπη, που θα οδηγήσει σε πολιτικό λιντσάρισμα του μνημονιακού πολιτικού κόσμου (Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ) ωστε να γινει το πρωτο βημα για να λύσει το θέμα της διακυβέρνησης προς όφελος του λαού.

* Ο Θεόδωρος Σταυρόπουλος διδάσκει Μαθηματική Ανάλυση στο Μαθηματικό και Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ ΚΑΙ 44ΧΡΟΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΕ ΙΔΙΟΧΕΙΡΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ, ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ ΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΞΑΘΛΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΥΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ!

Σοκ προκαλεί η είδηση νέας πολιτικής αυτοκτονίας, ενός 44χρονου δασκάλου που έφυγε, θέτοντας τέλος στη ζωή του, χθες Σάββατο 21 Απρίλη το απόγευμα, σε ένδειξη πολιτικής διαμαρτυρίας.

Πρόκειται για τον δάσκαλο, Σάββα Μετοικίδη, ο οποίος ζούσε και δίδασκε στην Αθήνα και βρέθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του για τις ημέρες του Πάσχα. Ο αυτόχειρας απαγχονίστηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα σε αποθήκη της πατρικής κατοικίας του στη Σταυρούπολη.

Άφησε ιδιόχειρο, πολυσέλιδο σημείωμα, στο οποίο εξηγεί ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας του είναι ξεκάθαρα πολιτικοί και ότι διαμαρτύρεται για το μνημόνιο και την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Aποτελεί ένα μανιφέστο ενάντια στην μνημόνιο και τις επιπτώσεις στην ελληνική κοινωνία.Είναι η δεύτερη αυτοκτονία πολίτη, μετά από αυτή του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού Δημ. Χριστούλα, που έχει ξεκάθαρο χαρακτήρα πολιτικής διαμαρτυρίας για την κατάσταση στη χώρα και την οικονομική κρίση και συμβαίνει δύο εβδομάδες πριν τις κρίσιμες εθνικές εκλογές.

Ο Σάββας με το προσωνύμιο «καπετάν-Νέστος» άφησε το στίγμα του στις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη του 2008. Όπως μαρτυρά το σχετικό βίντεο, σε περιστατικό που σημειώθηκε όταν κυκλώθηκε από ΜΑΤ σε πολυκατοικία της οδού Ασκληπιού φωνάζει προς την Αστυνομία: «πόσους σας είπαν να πιάσετε σήμερα... εγώ είμαι δάσκαλος... θάρθω εγώ... σας φτάνουν δέκα;»

Ο Σάββας Μετοικίδης ήταν μάχιμος, αγωνιστής και συνδικαλιζόταν στο χώρο των εκπαιδευτικών.



Οι συνάδελφοι του εξέδωσαν αμέσως την ακόλουθη ανακοίνωση:

Εκπαιδευτική Παρέμβαση Α΄ Συλλόγου Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Για το Σάββα...

Ένας ακριβός μας σύντροφος, συνάδελφος και φίλος, ο Σάββας Μετοικίδης, έθεσε τέλος στη ζωή του, σήμερα, Σάββατο 21 Απριλίου. Ο αγαπημένος μας Σάββας, από νέο παιδί πάντα ήταν μπροστά στους αγώνες και στις απεργίες, πάντα φιλότιμος, ευαίσθητος και αλτρουιστής, πάντα κοντά στους συντρόφους του, δίπλα στους συναδέλφους του, κοντά σε κάθε παιδί του σχολείου του.

Είχαμε την τιμή να τον γνωρίσουμε και να συμπορευτούμε μαζί του τα τελευταία εννιά χρόνια. Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, πρωταγωνιστής στην απεργία του 2006, μάχιμος δάσκαλος και άνθρωπος. Δεν του άρεσαν τα μεγάλα λόγια του Σάββα, ήταν άνθρωπος της πράξης. Μέσα από τα κείμενά του στον Αντίλογο, μέσα από το γέλιο που μας χάρισε με τη συμμετοχή του στη θεατρική ομάδα του Συλλόγου, τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας που με δική του – και άλλων συναδέλφων – προσωπική εργασία και αφοσίωση πρόσφερε για πέντε χρόνια σε μετανάστες, την καθημερινή παρουσία του στους αγώνες και το κίνημα.

Οι σύντροφοι και συντρόφισσες του Σάββα από την Εκπαιδευτική Παρέμβαση αποχαιρετάμε τον ακριβό μας σύντροφο και υποσχόμαστε να βαδίσουμε στους ίδιους δρόμους που περπατούσαμε μαζί του τόσα χρόνια, στις διαδηλώσεις και τους αγώνες για ένα καλύτερο σχολείο και ένα καλύτερο αύριο.

Πιο μόνοι. Πιο αποφασισμένοι...

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

ΔΕΙΤΕ ΟΣΑ ΔΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΠΟ ΤΑ Μ.Μ.ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ

Η φτωχότερη ήπειρος διαθέτει το 98% της παγκόσμιας παραγωγής διαμαντιών,το 77% της παγκόσμιας παραγωγής χρυσού, τεράστια αποθέματα πετρελαίου ,νερού κτλ.
Παρόλα αυτά το σύνολο του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας με ένα ευρώ μεροκάματο.
Για αυτήν την άθλια κατάσταση φρόντισε επιμελώς ΄΄Η Αγία Τριάδα΄΄ της καταστροφής Ε.Ε, Β.Α και Ιαπωνία.Βέβαια τα σχέδιά τους δεν προβλέπουν μόνο την ενίσχυση του χάσματος μεταξύ χωρών αλλά και ανάμεσα πλουσίων και φτωχών σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης ως ένθερμοι υποστηρικτές της βάρβαρης και αδυσώπητης παγκοσμιοποίησης.Με λίγα λόγια τα υποχθόνια σχέδια στοχεύουν στην εξαθλίωση και εκμετάλλευση όχι μόνο των ανθρώπων αλλά και κάθε πλούτο πάνω στον πλανήτη με μοναδικό σκοπό την αύξηση των υπερκερδών τους.
Δείτε και ακούστε προσεκτικά το βίντεο για να διαπιστώσετε και μόνοι σας το ζοφερό μέλλον που ετοιμάζουν για την ανθρωπότητα.Επίσης πιστεύω να αντιληφθείτε ότι στην προσπάθεια του πολιτισμένου ανθρώπου να μορφωθεί παραμορφώθηκε και στην προσπάθειά του να πετύχει τον εξανθρωπισμό πέτυχε τον εξανδραποδισμό.

Η ΕΠΙΣΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΠΕΙΓΕΙ

ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Του ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΡΚΕΤΟΥ, επίκουρου καθηγητή της Ιστορίας των Ιδεών, Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

Όσοι υποστηρίζουν σήμερα το ευρώ συνήθως αγνοούν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που δέθηκε η Ελλάδα σε μια νομισματική ένωση. Δύο προηγούμενα τέτοια πειράματα, το πρώτο στα τέλη του 19ου αιώνα και το δεύτερο στο Μεσοπόλεμο, είχαν οικτρή κατάληξη. Το τρίτο και χειρότερο, όπως αποδεικνύεται, είναι το ευρώ.

Για να κρατήσει σταθερό το νόμισμα, όπως απαιτούσε η φιλελεύθερη ορθοδοξία της εποχής, η Αθήνα είχε προσχωρήσει από το 1868 στη Λατινική Ένωση, μια συμφωνία της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Βελγίου και της Ελβετίας –και άλλων χωρών αργότερα– να διατηρούν νομίσματα σταθερής ισοτιμίας και συνδεδεμένα με τον χρυσό. Διευκολύνθηκε έτσι ένας κύκλος δανεισμού, που χρηματοδότησε έργα υποδομής, τα οποία, ωστόσο, ελάχιστα ωφέλησαν τους φτωχότερους.

Παρά το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη, το 1896 η εύπορη αστική Ελλάδα ζούσε σε κλίμα ευφορίας, που κορυφώθηκε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Όταν, όμως, έχασε τον Πόλεμο του 1897, η χώρα υποχρεώθηκε να πληρώσει βαρύτατες πολεμικές αποζημιώσεις, που καλύφθηκαν με νέο δανεισμό. H υποταγή στις «Εγγυήτριες Δυνάμεις» έκανε τον ιστορικό Γιώργο Λεονταρίτη να τη χαρακτηρίσει «τυπικά μόνον ανεξάρτητη χώρα». Συνάμα οι ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες τής επέβαλαν το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ).

Ο ΔΟΕ έλεγχε πόρους και δαπάνες του κράτους και ουσιαστικά ρύθμιζε την οικονομική πολιτική. Εφαρμόζοντας έναν ακραίο αποπληθωρισμό κι εξαφανίζοντας τη ρευστότητα, όπως κάνει σήμερα η ΕΚΤ, στραγγάλιζε την παραγωγή. Διοχέτευε τα δημόσια έσοδα στους δανειστές, αδιαφορώντας για την εξαθλίωση του λαού και την οικονομική παράλυση που προκαλούσε. Για παράδειγμα, ο προϋπολογισμός του 1907 πρόβλεπε 32,5 εκατ. δραχμές για την εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά μόνον 300.000 για αρδευτικά και αποξηραντικά έργα, μολονότι η ελονοσία ήταν συχνότερη απ' ό,τι στην Ινδία ή την Αφρική, και κάθε χρόνο σάρωναν τη χώρα οι πλημμύρες.

Η ύπαιθρος, που μαστιζόταν επίσης από την τοκογλυφία, ερήμωσε από ένα τεράστιο κύμα μετανάστευσης• ως σήμερα δεν συνήλθε. Τα χωράφια έμεναν χέρσα, οι μικροϊδιοκτήτες καταστρέφονταν, ενώ ο πλούτος συγκεντρωνόταν σε ολοένα λιγότερα χέρια. Οχτώ χρόνια πολεμικών καταστροφών έκαναν τελικά το 1919 τη δραχμή να υποτιμηθεί. Αλλά οι δανειστές συνέχισαν γενικά να εισπράττουν τα τοκοχρεολύσια στην ώρα τους.

Η χώρα αντιμετώπισε τις συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής με μια σημαντική αναδιανομή πλούτου προς τα κάτω, μέσω της αγροτικής μεταρρύθμισης. Εξακολούθησε, ωστόσο, να δανείζεται και να δαπανά περί το ένα τρίτο των τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού για να εξυπηρετεί το χρέος. Επέστρεψε στον κανόνα χρυσού το 1928, πάλι σύμφωνα με τη φιλελεύθερη οικονομική ορθοδοξία και υπό τη φωτισμένη εποπτεία της Κοινωνίας των Εθνών και του ΔΟΕ. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στήριξε την αναπτυξιακή του πολιτική στους χαμηλούς μισθούς και τον ξένο δανεισμό, και όταν ο τελευταίος στέρεψε, μετά το Κραχ του 1929, περιέκοψε τις κοινωνικές και αναπτυξιακές δαπάνες, αλλά συνέχισε να πληρώνει κανονικά το χρέος σε χρυσό. Οι κεφαλαιούχοι και πάλι πλούτιζαν, ενώ οι απροστάτευτοι εργαζόμενοι θερίζονταν από την πείνα και αρρώστιες όπως η φυματίωση και ο τύφος.

Όταν το χρυσάφι τελείωσε, ο Βενιζέλος κήρυξε επιλεκτική στάση πληρωμών στους δανειστές, το 1932, και υποτίμησε τη δραχμή, αλλά ήταν αργά. Στο μεταξύ είχε καταστρέψει το Κόμμα των Φιλελευθέρων και τον κοινοβουλευτισμό και είχε ρίξει τη χώρα στα νύχια της άκρας Δεξιάς. Μόλις εγκαταλείφθηκε ο κανόνας χρυσού και παρ' όλες τις οιμωγές των λεγόμενων ειδικών, η οικονομία ανέκαμψε γοργά.

Τότε, όπως και σήμερα, η πρόσδεση της χώρας σ' ένα νομισματικό σύστημα που ελέγχεται από μεγάλους κεφαλαιούχους την οδήγησε στην εξαθλίωση. Δεν διδάσκονται, λοιπόν, ποτέ από την Ιστορία οι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί; Ίσως δεν είναι άτομα με ιδιαίτερες μαθησιακές δυσκολίες, απλώς υπηρετούν πολύ στενά συμφέροντα, συμφέροντα ισχυρών. Έτσι δεν βλέπουν αυτό που σήμερα ο άλλος κόσμος βλέπει κι εμείς από καιρό φωνάζαμε, ότι το ευρώ απέτυχε και αποδείχτηκε καταστροφικό. Θα μας πλούτιζε• μας χρεοκόπησε. Οι ίδιοι άνθρωποι που ζήτησαν από τον ελληνικό λαό κάθε λογής θυσίες για να το αποκτήσουμε τώρα ερειπώνουν τη χώρα στο όνομά του. Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα επείγει όχι επειδή δήθεν είμαστε εθνικιστές, αλλά για ν' ανακτήσουμε τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής, χωρίς τον οποίο η οικονομία μας δεν θ' ανακάμψει. Είναι θέμα Δημοκρατίας, είναι θέμα δικαιοσύνης, είναι θέμα επιβίωσης. Είναι θέμα εθνικό, με την ουσιαστικότερη έννοια του όρου.