Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

‘’Κομίζω γλαύκα εις Αθήνας’






Είναι επιτακτικό καθήκον όλων των πολιτών να γίνουμε κάποτε ενεργοί πολίτες. Να συμμετέχουμε ενεργά στην πολιτική ζωή, να λαμβάνουμε δράσεις και αποφάσεις σε ζητήματα που αφορούν άμεσα το μέλλον το δικό μας και των νέων, να εκφράζουμε ανενδοίαστα τη γνώμη μας. Η μοιρολατρία, η απογοήτευση, η αίσθηση της ήττας, παρακινεί ανερυθρίαστα τους λαοπλάνους, τους δημαγωγούς και όλους τους πολιτικάντηδες που μας έριξαν μονομερώς ‘’στου κακού τη σκάλα’’ να παρουσιάζονται σαν μοναδικοί σωτήρες και προστάτες της δύσμοιρης χώρας.

Ικανότατοι νέοι εγκαταλείπουν με πίκρα τη χώρα τους και αντικαθίστανται από λαθρομετανάστες, οι οποίοι στηρίζονται από μυστηριώδεις, ανεξέλεγκτες και κερδοφόρες Μ.Κ.Ο. Όσοι νέοι αποφασίσουν να μείνουν στην πατρίδα τους, έρχονται αντιμέτωποι με το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας και οι τυχεροί επιστήμονες εργάζονται για 450-500 ευρώ. Νοικοκυριά σε μια νύχτα έχασαν το 60% του εισοδήματος τους, με αποτέλεσμα να κλείνουν τα καταστήματα το ένα μετά το άλλο. Ελεύθεροι επαγγελματίες καταστράφηκαν. Άστεγοι, πεινασμένοι, ανασφάλιστοι γέμισαν τους δρόμους των μεγαλουπόλεων .Άγρια άδικη φορολογία. Η δημόσια περιουσία πουλιέται κοψοχρονιά. Το δημόσιο σύστημα υγείας κατέρρευσε και άνθρωποι του μόχθου, της βιοπάλης απόμαχοι της ζωής πεθαίνουν,γιατί δεν έχουν τα ‘’θεϊκά’’ ευρώ για να πληρώσουν τη συμμετοχή τους στα φάρμακα που ξεπερνάει το 50%.(άραγε οι μεταρρυθμιστές για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους προτιμούν τα γενόσημα ή τα πρωτότυπα φάρμακα;). Η ποιότητα της αναβάθμισης της παιδείας και της εκπαίδευσης, για τους εκσυγχρονιστές, εξαρτάται από περικοπές, συγχωνεύσεις, καταργήσεις τμημάτων. Γι’ αυτούς το σχολείο είναι ο χώρος της γρήγορης εξοικονόμησης του ‘’ιερού’’ ευρώ τους. Οι μικροομολογιούχοι κουρεύτηκαν αλλά το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε κατακόρυφα.Η ύφεση συνεχίζει να βαθαίνει. Χιλιάδες συνάνθρωποί μας σε στιγμή απόγνωσης έδωσαν τέλος στη ζωή τους, διότι διαισθάνθηκαν το σκληρό χρηματοκεντρικό πρόσωπο της πολιτείας. Μιας πολιτείας που αποτελείται από ανεύθυνους, ανήθικους, από ανθρωποειδή μορφώματα τα οποία διακατέχονται από υφέρποντα αμοραλισμό και είναι ικανά να απαξιώσουν τα πολυτιμότερα και σημαντικότερα πράγματα στον κόσμο.



Όμως είναι αναγκαίο την κατάσταση να τη δούμε αισιόδοξα και μέσα από τα μάτια του ποιητή: « και μην έχοντας πιο κάτω άλλο σκαλί να κατρακυλήσεις πιο βαθιά στου κακού τη σκάλα, για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί θα αισθανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά! τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!»

Πολλοί είναι αυτοί που θα πουν πως τα ξέρουν όλα αυτά, ότι είναι γνωστά και τετριμμένα. Ε, λοιπόν, αφού τα ξέραμε τι κάναμε όλ’ αυτά τα χρόνια να σταματήσουμε την κατρακύλα; Μήπως είναι η απόδειξη της μικρόνοιας και αήθης συμπεριφορά μας, του ωχαδερφισμού, της μικροπολιτικής κουτοπονηριά μας, του βολέματος… Προσωπικά δε διστάζω να κρατήσω τη γλαύκα μ’ ότι συνεπάγεται κι αυτό γιατί είναι ιερό χρέος μου προς όλους αυτούς που τα έλεγαν ανιδιοτελώς, φυσικά, και εμείς δεν τα ακούγαμε. Είτε για τους παραπάνω λόγους, είτε γιατί νομίζαμε ότι τα ξέρουμε όλα. Ελληνική πρωτοτυπία βλέπετε και η παντογνωσία μας. Υπήρξαν φωνές που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, γιατί έβλεπαν τα μελλούμενα να ‘ρχονται. Όμως αυτές οι έντιμες και ανιδιοτελείς φωνές σκεπάζονταν έντεχνα από τα μέσα εξαπάτησης, προβάλλοντας μυκονιάτικα ξέκωλα, πρωινές αθλιότητες και κάθε είδους σκουπίδια που αποβλακώνουν και εξαθλιώνουν τον άνθρωπο. Όλα αμερικανόφερτα κόλπα εξηλιθίωσης. Μάταια ο Λαοκόων κραύγαζε « Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας».



Ήρθε επιτέλους η ώρα να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Να βάλουμε το δάχτυλο ‘’επί τον τύπον των ήλων’’ και να δούμε την πραγματικότητα. Να ζητήσουμε λύσεις μέσα από νόμιμες και δημοκρατικές διαδικασίες Ένα από τα αναφαίρετα δικαιώματα του ελληνικού λαού είναι η διεξαγωγή ενός έντιμου ξεκάθαρου δημοψηφίσματος,χωρίς περιθώρια φαλκίδευσης και ανοησίες. Ωρίμασε πλέον η ώρα να πάρει ο λαός την τύχη στα χέρια του. Εκτός αν είμαστε νήπια και χρειαζόμαστε κηδεμόνες, όπως έλεγε και ο Καστοριάδης Δε νομίζω να έχουμε ανάγκη, ούτε τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια, ούτε από ντόπιους κηδεμόνες, ούτε και τα ανεκδιήγητα ΜΜΕ.

Οι φεντεραλιστές πολιτικοί οραματίστηκαν την Ευρώπη της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ασφάλειας, της σταθερότητας, της αλληλεγγύης, της ευημερίας και της προόδου των κοινωνιών. Η σημερινή Ευρώπη θυμίζει τη Δηλιακή Συμμαχία που έγινε όργανο της αθηναϊκής ηγεμονίας. Με τη διαφορά ότι τότε η αυτονομία των πόλεων ήταν εγγυημένη, ενώ σήμερα το έθνος είναι είδος προς εξαφάνιση για τους τραπεζίτες και τους κολοσσούς που αποφασίζουν ερήμην των λαών. Αυτά τα κερδοσκοπικά κέντρα

μετέτρεψαν την Ενωμένη Ευρώπη σε αντιδημοκρατική και διαιρεμένη Ευρώπη. Η οικονομία έγινε όπλο των ισχυρών που το στρέφουν απειλητικά στους αδύνατους για να τους εκμεταλλευτούν κατάφορα. Είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι μέσα στους κόλπους της Ε.Ε ο νεοφιλελευθερισμός είναι μονόδρομος, λύσεις δεν υπάρχουν.

Επομένως, όπως ήρθαν τα πράγματα είναι επιβεβλημένη η ανάγκη διεξαγωγής ενός δημοψηφίσματος εξόδου, όχι μόνο από την ευρωζώνη αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δημοψήφισμά βέβαια,που δε θα ‘χει καμιά σχέση με το Ιρλανδικό, το Γαλλικό, το Ολλανδικό και το ‘’Τσιπραϊκό’’. Υπόψιν, για να μην πάθουμε ότι πάθαμε από τη χουντική αριστερά, είναι υποχρεωτικό το δημοψήφισμα να οργανωθεί από όλα- τα ας πούμε- πολιτικά κόμματα και να διεξαχθεί πριν της εκλογές, πριν οι καιροσκοπικές ύαινες αναλάβουν την εξουσία και μας κατασπαράξουν.





Ενας ενεργός πολίτης

Θ.Β